Project Week and Visit - Reisverslag uit Duino, Italië van Christof Ephraïm - WaarBenJij.nu Project Week and Visit - Reisverslag uit Duino, Italië van Christof Ephraïm - WaarBenJij.nu

Project Week and Visit

Door: Christof

Blijf op de hoogte en volg Christof

08 Maart 2009 | Italië, Duino

Dobry Den!

Hier is het project week verslag van mijn reis naar Tsjechië en meer.

Na alles voorbereid te hebben voor project week gingen we maandag ochtend eindelijk op pad met Anna (Spanje), Iva (Tjechie), Stella (UK), Allesandro (Italie), Arthur (Oostenrijk), ik en Annemarie (Nedelandse Economics lerares) en Simone ( Italiaanse Social Service Co-ordinator) als begeleiders.. Heerlijk even van school weg en hopelijk een beetje kunnen reconnecten van het hectische UWC leven. Gelukkig kon dat wel op mijn project week.

Het doel van ons project was meer een schoolbezoek aan een Tsjechische boardingschool met de naam OpenGate. Op die school zouden we het leven daar een beetje moeten ervaren en onze school vertegenwoordigen met presentaties (over UWC, De Colleges en hoe de leerlingen daar zich moesten opgeven als ze dat wilden), een video en documentaires. Verder zouden we nog Praag en een andere school in Kutna Horà bezoeken.

De OpenGate school licht op zo'n 30 km van Praag in de heuvels. Deze school heeft een maand geleden het IB certificate gekregen en gaat het volgend schooljaar invoeren. De school is verder heel verschillend van UWCAd al zijn er wel een aantal overeenkomsten. De overeenkomsten zijn dat beide scholen het ideaal hebben om jongeren met potentie die minder (financiele) mogelijkheden hebben, de grootste kansen te bieden. Verder is het een boarding school wat betekent dat de studenten daar wonen. In de weekends echter gaan de meesten terug naar hun families. Het zijn ook allemaal Tsjechen. Grote verschillen hebben wij ook ervaren. Ten eerste is OpenGate een campus met vrij veel voorzieningen als een zwembad en zelfs een paardenstal (met paarden die bereden kunnen worden natuurlijk). De regels zijn er veel strikter. Ten eerste zijn er buiten overal camera's voor de veiligheid. Dat gaf ons een beetje een Big Brother gevoel in het begin. Ze dragen er schoolkleding (dat is voor de jongens en meisjes hele formele kleding), Jongens en meisjes mogen officieel niet bij elkaar in de gebouwen komen en nog meer. Er zijn zes klassen dus het is een soort middelbare school en een van Tsjechisch besten. De jongeren van onder de 18 mogen doordeweeks ook niet de campus af en omdat er niet altijd wat te doen was hoorden we van een aantal dat ze het er eigenlijk best saai vonden. Wij hadden in de avonden ook niet zoveel te doen dus gingen we met onze kamergenoten praten (we sliepen dus bij die Tjechen op hun kamers wat heel gaaf was) of een paar uur biljarten omdat ze een biljarttafel hebben. Het mooiste aspect van deze rustige vrije avonden was het vroege naar bed gaan om een beetje te herstellen van ons College leven. dat is gelukkig ook gelukt. Ik voel me een stuk frisser. O ja, het eten dat ze daar hebben is van een iets betere kwaliteit. Het mooiste was dat het vooral anders is en dat zorgde ervoor dat ik er flink van heb genoten.

Zaterdag waren we eigenlijk de hele dag onderweg en toen we aankwamen werden we vriendelijk opgevangen door een aantal studenten die ons een beetje wegwijs maakten. Praten met hen ging gemakkelijk omdat ze verbazend goed Engels spreken en daardoor heb ik een aantal hele goede conversaties gehad.

Zondag zijn we naar Praag geweest waar we rond werden geleid door de studenten. We bezochten onder andere de hoofd attracties als de Karelsbrug en de burcht waar het parlement ook zit.

Maandag hadden we onze presentaties tijdens hun assembly en daarna met de twee hoogste klassen een Tolerance Project waarbij we gingen discussieren over vooroordelen, stereotypen wat voor effecten die hebben op onze culturen en ons gedrag. Later hadden we een groeps discussie over integratie problemen in Tsechië en duidelijk naar voren kwam dat zigeuners daar als een groot probleem gezien worden omdat ze niet echt deel uitmaken van de maatschappij. De heersende opinie was dat zij toch wel zouden moet assimileren. Ik vond dat een beetje vreemd omdat assimileren voor mij betekent eigen waarden opgeven en gaan leven zoals anderen (hier de Tsjechen) dat willen. IK heb daar veel over gepraat en die assimilatie wens komt voornamelijk naar voren doordat het Tsjechische volk sinds de 14e eeuw bijna altijd overheerst is door anderen en dat meestal ook over zich heen liet komen. Naar mijn idee heeft dat als effect nu dat sinds zij eigen baas zijn ze even niet zo snel willen aanpassen zoal ze eeuwen hebben gedaanm, maar nu dat anderen zich aanpassen inplaats van zij.
's Avonds heb ik met mijn Roommate en een paar van zijn vrienden lang gepraat en ik vind het hele aardige mensen.

Dinsdag gingen we met een aantal OpenGate studenten naar Kutna Horà, een stad op 70 km afstand van Praag om daar een Public School te bezoeken en een beetje het stadje te bezichtigen. Die public school vind ik eigenlijk een wat leuker dan OpenGato omdat de atmosfeer daar wat bruisender is. De leerlingen van het Gymnasium in Kutna Horà gaven ons een paar presentaties over hun school en de stad. Daarna gingen wij een hele speciale kapel bezoeken. Deze kapel staat in het midden van een oude begraafplaats en in de middeleeuwen zijn hier tienduizenden mensen omgekomen en daar begraven vanwege de pest. Later heeft een monik die botten opgegraven en daarmij de kapel gedecoreerd. Je kan dus overal de beenderen en schedels van mensen zien die aand het plafond, langs de muren en bij kroonluchters hangen. Het is op zijn zachtst gezegd een beetje vreemd, maar wel interessant. Verder zijn we nog naar een beroemde munterij geweest waar we een rondleiding kregen van een gids die als afscheid voor ons een paar prachtige liedjes op zijn mondhormonika speelde.

Wonsdag gingen we hebben we een aantal lessen op OpenGate gevolgd. Ik ben naar Wiskunde, Geschiedenis en Duits geweest. Vooral Duits was leuk omdat ik eindelijk een beetje goed mijn Duits kon oefenen en merkte dat het nog best wel aardig is. Na de pauze gingen we een muur decoreren in het schoolgebouw ter ere van ons bezoek. Ons ontwerp was een open gate (naar de school) met het UWC logo erin om de verbinding te symboliseren.
Later in de namiddag zijn we weer naar Praag gegaan waar we lekker hebben gegeten en een theatervoorstelling hebben gezien.

Donderdag was het weer reizen, terug naar huis in Duino en vroeg naar bed omdat ik een vol Long Weekend ga krijgen. Mijn moeder is hier nu voor een bezoek ter eren van mijn 18e verjaardag en ze blijft tot Woensdag. Vrijdag kwam ze aan en ik vond het heerlijk om haar weer te zien en elkaar wezenlijk te ontmoetten.

Zaterdag zijn we met Daiga (Letland), Stapor (Combodia), Hassan (Irak) en Samantha (Hong Kong) naar Ljubljana, de hoofdstad van Slovenië geweest en hebben er heerlijk Mexicaans gegeten. Ok dat is natuurlijk niet het enige, want we hebben heel veel gepraat, een Nederlandse Lunch (met hagelslag) gehad en we hebben het kasteel bezocht en we zijn naar een tentoonstelling van Mark Chagall geweest.

En nu is het weer eens tijd om naar bed te gaan en heelijk te pitten.

Ps: ik hoop niet dat er veel spelfouten inzitten want mijn Nederlands wordt slechter.

  • 08 Maart 2009 - 07:25

    Margreet:

    Weer een mooi lang verhaal op de zondagmorgen! Het verhaal over de kapel met die botten vond ik wat luguber, maar ook wel intrigerend: waarom zouden ze dat gedaan hebben?
    Geniet in ieder geval van de aanwezigheid van je moeder en laat je even - als vanouds? - verwennen!
    Tot de volgende blog!

  • 08 Maart 2009 - 10:37

    Wouter Alkema:

    Hoi Chris!
    Leuk hoor al dat reizen! Poeeh! Lijkt t een beetje op Polen daar in Tsjechie? Ik was er heel lang geleden, maar ik dacht van wel. Je nederlands gaat echt achteruit inderdaad! Echt grappig! Hier in Nederland is je klas al aardig in de examenstressen aan het komen, maandag bijvoorbeeld Nederlands Mondeling! Nou doeiii! Wat ga je in de zomervakantie allemaal uitspoken? Mazzell!! Wouter

  • 08 Maart 2009 - 12:58

    Floris :

    hoi live christof,
    wat leuk verhaal je blift een egte reiser.
    met mij gaar het goed ik proobeer papa overte halen om vogend seizoen weer een seizoen kaart maar dat vind die te duur.nu proeer ik dat hij een 11 wedstrijden gaat kopen.
    het laaste voetbal nieuws zou ik je vertellen: az die kan binnen 2a3 wedsrtijden kampioen worden, in de halve fianale van de knvb beker ziten volendam, hereveen die spelen tegenelkaar en fc twente en nac die spelen ook tegen elkaar. feyenoord staat 11e maar ze kunnen nog de playofs halen.

    llaterzzzzzzzzzz christof
    floris

  • 08 Maart 2009 - 16:11

    Sarah:

    Maak even van de gelegenheid gebruik om te vertellen, hoe bijzonder het is om hier met alle studenten samen te zijn en natuurlijk met Christof, die vele echte ontmoetingen met hem zelf en met andere mogelijk maakt.
    Gisteren onderweg naar, in en terug van Ljubijana zulke mooie ontmoetingen gehad. Hassan uit Irak die veel over zijn ervaringen in de oorlog, zijn visie op de situatie en hoe hij voordat hij naar het UWC ging dacht in vijandsbeelden de Amerikanen en nu denkt in mensen en hun regeringen.
    Hij vertelde met veel liefde over zijn land en was ook zo blij om er over te vertellen, over zijn familie, de boerderijen, zijn selectie voor het UWC, zijn toekomstdromen. Tijdens het eten hadden we het over hun geloof, ik zat aan tafel met een liberaal christen, een jehova getuige, een boedhist, iemand die vooral in zichzelf geloofde, een moslim. Het gesprek was heel levendig over godsbeelden, daarna over relaties, verhouding met ouders, wat je wel of niet in hun cultuur kon vertellen, meer dan twee uur lang. Hassan bedankte me er echt voor, hij zij verder dat hij en een aantal mede studenten precies plannen hoe lang ze eten, dat is dus een paar minuten, studeren en eigenlijk niet zoveel praten en hoe fijn hij het vond. Verder vond ik het zeer indrukwekkend om met Samantha uit Hong Kong te spreken en hoe ze al van kleins af aan worden opgevoed om maar zo goed mogelijk te presteren omdat er maar weinig plaatsen op de universiteit zijn. Zij heeft echt ongelooflijk hard leren werken en verteld over haar strijd om open te willen zijn en dat dat niet gewaardeerd wordt in haar cultuur en hoe met aangepast en jezelf zijn om te gaan.
    Vandaag een lang gesprek gehad met Hamidulah uit Afghanistan, die ik nog goed van mijn vorige ontmoeting kenden. Hij heeft me heel veel over de suniten en shiïten verteld en hoe dat de situatie in Afghanistan kleurde, over de behoefte aan veiligheid, onderwijs en vaklui in zijn land waar 80% analfabeet is en over de wens van zijn vader dat hij na zijn studie terugkomt en hij nu bij God niet weet hoe hij dan kan bijdrage in de situatie waar het land zich in verkeerd en daar heel veel over nadenkt.
    Verder zat ik vanochtend heerlijk in de zon te werken aan het haventje en naast mij een gitaarspelende UWC'er met meezingende en genietende anderen naast hem, met een prachtige blauwe zee, uitzicht op het Istrische schiereiland , met sneeuw bedekte bergen, rustige vissers etc.
    Ik heb het hier echt naar mijn zin en na twee menza maaltijden kan ik het met Christof eens zijn dat het eten niet veel bijzonders is. Morgen hoop ik wat lessen mee te maken.

    Sarah

  • 08 Maart 2009 - 17:16

    Nicoline Cornelissen:

    Hoi Christof en Sarah,

    Wat een indrukken en ervaringen van jullie beiden. Bijzonder om ook als moeder daar een klein beetje van mee te mogen maken. Het moet echt ontroerend zijn al die studenten met hun eigen achtergrond, zo bewust bezig te zien met hun toekomst.Heel veel plezier nog samen en Christof weer een goede start!, groet Nicoline


  • 09 Maart 2009 - 10:44

    Joyce Saman:

    Hallo,
    Zo te lezen heb je een mooie projectweek gehad en weer veel nieuwe ervaringen opgedaan.
    Wat ontzettend fijn dat je moeder er is en ik geloof zeker dat het bijzonder is om iets van het UWC gebeuren in Duino mee te beleven. Ik moet nog even wachten, maar eind april staat een bezoek aan het Red Cross Nordic UWC op de agenda en ik kijk er erg naar uit.
    Geniet samen en tot de volgende blog. Groet Joyce Saman

  • 09 Maart 2009 - 11:07

    Akkie Langerak:

    Hey Christof,
    wat een mooie week heb je gehad in Tjechië!
    Hopelijk ben je wat uitgerust en verkwikt en aanmerkelijk aangedikt!
    En wat fijn dat je moeder er is!
    En Sarah wat goed dat je zo intensief met de leerlingen om kan gaan en zelfs lessen mee kan maken, ik wil ook!!!!!!
    In iedergeval wens ik jullie een hele mooie tijd met elkaar en geniet!
    Lieve groeten van Akkie en fam.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Christof

Actief sinds 16 April 2008
Verslag gelezen: 164
Totaal aantal bezoekers 59691

Voorgaande reizen:

05 Juni 2010 - 01 Augustus 2010

Middle East

28 Augustus 2009 - 26 Mei 2010

UWCAd year 2

28 Augustus 2008 - 25 Mei 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: