Flagceremony, EE show, Back in Nederland

Sorry dat dit berichtje wat later is dan verwacht. Het had te maken met gebrek aan internet in Lucchese en wat luiigheid dus wees voorbereidt op een lang bericht.

Daar zit ik dan. Achter de computer in het huis dat ik drieeneenhalve maand geleden heb verlaten. Het voelt nog steeds een beetje raar om weer terug te zijn. Het is hier echt superrustig. Dat is trouwens ook niet zo vreemd. Ik heb de laatste weken en van de drukste in mijn leven tot nu toe gehad.

Bij mijn vorige bericht was ik aan het oefenen en oefenen om alles af te krijgen. In het weekend zelfs nog meer oefenen voor een paar dansen. Ik zat namelijk in een folksdans. Die was gelukkig niet zo moeilijk en best leuk om te doen. De andere dansen waren wat lastiger. Ten eerste was er hiphop. Het was leuk om te doen maar o zo lastig voor mij om goed in de maat te blijven en mijn lichaam was geloof ik een beetje houterig. Maar ik geloof dat het op de uitvoering wel aardig ging.
De laatste dans was de klapper. De dans heet de 'One Million Ways To Be Cruel Dance', het is van een groep die het nummer op You Tube heeft gezet (een aanrader om op te zoeken en te kijken, maar die versie hebben we een beetje aangepast.

Vijf december was het sinterklaasavond en dat wilden De UWCAd Dutchies ook vieren alleen was het zooooo ongeloofelijk druk dat we het maar verplaatst hebben naar januari. In plaats daarvan gingen we pannekoeken bakken en de drie kilo snoepgoed die we van UWC Nederland hadden gekregen uitdelen. Dat was een groot Succes: Nederlandse zoetigheden en hagelsag zijn best poplulair op het college. Ik had ook een persoonlijk succesje dat ik nu eindelijk weet hoe ik pannekoeken moet bakken en ze goed kan omdraaien in de lucht.

Verder was ik nog bezig met de presentatie van de show. Ik was een van de presentatoren met Stella (UK) en Anna (Spanje) Ben en Charles (USA en de organistor) waren met het idee begonnen de presentatie met het onderwerp van de show te verbinden. Het thema van de show was namelijk 'Evil Villains' en het idee was dat we een paar korte filmpjes van de 'Big Villain' zouden maken die de eerstejaars (de heroes) dwingt een goede show te laten zien. Het werd een groot succes.

Zaterdag de zesde was er nog de flagceremony. Het is een soort vlaggenoptocht op de internationale diverstiteit van de school te laten zien. Ieder land waar een student vandaan komt wordt tijdens de optocht vertegenwoordigd en normaal wordt de optocht plus een show en een aantal speeches in Trieste gehouden, maar daar was vanwege de financiele problemen op de school geen geld voor. De hele grap voor mij tijdens de ceremonie was dat ik niet de Nederlandse, maar de Spaanse vlag droeg. Dat kwam namelijk omdat de studenten die door het Spaanse UWC commitee zijn geselecteerd uit Catalonië, Galicië of Baskenland komen en dat zijn nogal nationalistische, seperatistische gebieden. De vierde student wilde de vlag niet dragen omdat de Spaanse vlag om het college dezelfde vlag was als de vlag die onder Franco's dictatoriale regime werd gebruikt. Kortom niemand wilde de vlag dragen. Toen heb ik gezegd dat ze twee dagen de tijd hadden om de beslissen wie de vlag ging dragen anders zou ik het doen. De volgende dag kwamen ze naar me toe en vroegen of ik de vlag wilde dragen. Ze waren oooo zo blij met mijn ja en na de ceremonie werd ik tot mister Spain gekroond. Nienke, mijn co-year was er niet echt blij mee omdat Leiden (waar onze school was) door de Spanjaarden is belegerd. Ik vond het allemaal wel grappig.

Voor de show werd het steeds drukker. Voorbereiden en steeds meer dingen doen. De laatste twee dagen was helaas de koffie op, maar gelukkig had ik een flinke adrenaline stoot door de show.
Maandag had ik nog een wiskunde test die zou bepalen of ik op het goede level zat (slecht presteren zou betekenen dat ik naar een lager level zou moeten), maar het ging allemaal pico bello.

Dinsdag moest ik de hele dat racen, racen en racen om alles af te krijgen. Het was proberen veel dingen tegelijk te doen zonder mezelf in stukken te verdelen.
En toen was er eindelijk de show. Het ging heel goed. In het begin was niet alles duidelijk, maar de acts waren uvan Eurovisie 2007 op een hartbrekende manier. Ik vond het prachtig. Er was een jazznummer, folkdance, HipHop, Een uitstekende dans met veel verschillende stijlen. Attila, een Hongaarse jongen voerde heel veel stunts met zijn fiets uit, sprong over mensen die op de grond lagen vernielde bijna een vleugel van een ton. Het schilde een paar centimeters. Dan was er de 'One Million Ways To Be Cruel' dance. Die ging niet eens zo heel goed vond ik. Ik raakte een paar keer de maat kwijt, maar iedereen vond het helemaal geweldig. De zaal ging uit zijn dak. Er was nog zeer geslaagde een drama act waarin een aantal tweedejaars werden geïmiteerd.
Dat is alleen een greep uit alle acts die werden opgevoerd. De presentatie ging verder heel goed. Dat wil ik nog wel vaker doen. Ik vind het leuk.

Ik lag er door de show pas laat in en had geen puf om nog voor een Italiaanse test te leren die dus verder ook heel slecht maakte. Woensdagochtend zat iedereen die niet op sicklist was als een zombie in de klas volgens mijn Economics lerares.

Gelukkig. De EE-show was voorbij.

Woensdag probeerde ik een beetje uit te rusten en donderdag heb ik lekker appeltaart gebakken met Nienke en Annemarie voor Lily, mijn seconda die jarig was.

Vrijdag vertrok bijna de helft naar hun verblijfplaats in de winterbreak of op Streetperformance in Polen en Tsjechië. Het werd leger en leger op het College.
's Avonds nog een beetje gefeest met anderen en 's morgens om 6 uur opgestaan en samen met Nienke naar Venetië vertrokken. Onderweg van steeds meer mensen afscheid nemend.
Na veel vertraging kwam ik eindelijk in Nederland aan en ik ben nog niet helemaal gewend om de hele tijd Nederlands te horen. Ik heb ook nog wat aanpassingsproblemen in de taal. Soms weet ik een woord even niet in het Nederlands en dan weer begin ik spontaan in het Engels te praten.

Aan het eind van mijn vakantie komt er nog een vriend langs, Hemayat uit Bangladesh komt hier de laatste week. Dat woord heel gezellig!