Personal Day, San Nicola

Heey iedereen,

In mijn vorige blog had ik mezelf beloofd om van de laatste weken van de first term te genieten en dat heb ik dus ook gedaan. Ik heb vooral wat meer geslapen en minder nadruk gelegd op school bezigheden.

Dinsdag heb ik mijn social service constructive engagement in conflicts en daar zijn we op het moment workshops over conflicten aan het maken om die in de second term aan Italiaanse scholieren te geven. Een sessie van een aantal workshops in elkaar zetten is opzich niet lastig, maar het is wel lastig om het in het italiaans te doen. Dinsdag avond had ik nog een gesprek met de school counsellor omdat ik graag even mijn gevoelens en gedachten over de afgelopen term wilde ordenen en ik wilde erachter komen wat er nou allemaal met mij gebeurd is.

Woensdag had ik mijn personal day en heb ik heerlijk uitgeslapen en vooral een hele tijd in Duino-Porto gezeten en voor mezelf mijn gedachten en gevoelens opgeschreven om te reflecteren over het laatste jaar. Daarna heb ik nog een half uur daar gelegen en geluisterd naar de golven. Ze vertellen prachtige verhalen over stilte en vreedzaamheid. Toch voelde ik me 's avonds een beetje ziekjes. Het voelde alsof ik koorts had, maar dat had ik niet. Verder heb ik 's avonds de baard die ik een maand had laten staan afgeschoren. Daarna herkende ik mezelf nauwelijks in de spiegel. Ik moest echt aan mezelf wennen.

Donderdag voelde ik me nog steeds niet helemaal lekker en dat zou zo nog een paar dagen doorgaan zonder dat ik echt ziek werd. Er zijn trouwens verbazend veel mensen ziek. Vooral tweedejaars die net een hele zware novembermaand hebben gehad zijn ziek. Ik had donderdag al mijn klassen met de helft van de studenten die er normaal zijn. Bijna prive les. Verder had ik 's avonds een gesprek met een vrijwilliger die hier op school werkt en de meningen van studenten wilde weten voor haar pedagodie studie.

Vrijdag avond ben ik nog met mijn adottami familie naar een film over een groep fotografen die in Borneo, de Sahara en Nepal reportages maakten geweest. 's Avonds heb ik heerlijk in Lucchese zitten praten en ervan genoten om over het leven te filosoferen.

Zaterdagochtend had ik een bloeddonatie. Omdat ik nogal moe was en me niet helemaal lekker voelde was ik erna bijna flauw gevallen (gelukkig gebeurde dat niet) ik had de nacht ervoor duidelijk wat meer moeten slapen. 's Middags werd mijn haar geknipt en nu zie ik er een stuk jonger uit. Een paar dagen geleden had in nog lang haar en een baard. Het verschil is immens.

Vandaag, zondag waren er de Duino runs. Dat hield in dat de studenten van het UWCAd en wat locals en leraren teams maakten en een estafetten hielden. Ik moest als eerste rennen en ik was een van de snelsten. Mijn team werd eerste. Jippie! 's Middags was er nog de San Nicola viering met een flag ceremony en een echte sinterklaas. Samen met de Dutchies hier heb ik sinterklaas liedjes gezongen en niemand begreep er wat van. Verder heb ik nog heerlijk gedanst en ik voelde me voor het eerst in lange tijd echt gelukkig.

liefs,

Christof