Mantova

Hallo Iedereen,

Twee weken geleden was mijn laatste berichtje en ik denk dat ik de komende tijd maar een wekelijkse ga plaatsen omdat hier zoveel gebeurt dat ik niet alles onthou. Mijn Nederlands moet ik ook maar snel gaan verbeteren omdat mijn mondeling examens eraan komen. Vandaag heb ik met Alexander uit België veel Nederlands gepraat en hij zat mij continu te verbeteren.

Enfin, hier een samenvatting van de laatste weken.

Maandag 1 Maart was Nienke, mijn co-year, jarig en van haar moeder had ik een hoop versierspullen, cadeautjes en cakemix gekregen. Samen met haar vriendinnen heb ik wat voor haar verjaardag voorbereid. 's Avonds hadden we het social center helemaal versierd en er was superveel chocolade fondue en Nederlands snoep. Ik had nog een cake gebakken die ik zelf heerlijk vond.

Dinsdag ging ik eindelijk naar de dokter omdat ik best wat last had van mijn achilles pees na mijn project week. Ik kreeg te horen dat ik een week niet mocht sporten. Verschrikkelijk, maar noodzakelijk. De komende dagen liep ik letterlijk rond te stuiteren omdat ik teveel energie had...

Donderdag kwam ik Geraldine uit Bolivia tegen. Zij was een facilitator van de YLS waar ik in 2007 aan deelnam. ZIj was bij ons op school en gaf een workshop voor allerlei mensen die UWC outreach projecten organiseren. 's Avonds kreeg ik ook te horen dat de naam van onze school veranderd is. In plaats van UWC of the Adriatic is het nu UWC Adriatic College. 'T is dat jullie het weten...

Vrijdag vertrokken Allison (Canada) en Emilian (Polen) naar UWCiM om deel te nemen aan de studenten uitwisseling die ik samen met Isabelle, een van mijn co-years op het UWCiM had georganiseerd.

Zondag had ik een korte YLS reunie met Geraldine, Yannick en Nienke. We praatten veel over het werk dat Geraldine op het moment voor het UWC doet. Zij bezig met een project om te kijken hoe de UWC beweging zich het beste kan manifesteren en zick kan differentieren van andere internationale scholen. Waarschijnlijk gaat er in de toekomst meer gefocust worden om summercamps. Tijdens het gesprek hadden we het er ook over dat de UWC's zich meer zouden profesionaliseren op leiderschap. Dat is immers een van de doelen van het UWC: jonge leiders opleiden. Op het moment is daar weinig van te merken. Een voorbeeld is dat veel studenten die een project organiseren daar graag hulp bij zouden hebben om het beter en georganiseerder te doen. Helaas is die hulp er niet en als gevolg zijn er veel slecht georganiseerde projecten of studenten hebben zelf niet genoeg vertrouwen om iets te doen. Zo blijven alleen degenen over die goed zijn in dingen organiseren. Het probleem is zoals zo vaak: er is geen geld om bijvoorbeeld een coach hier op school te krijgen en als studenten er zelf werk van willen maken om elkaar te helpen stuitten ze meestal op het probleem dat het IB voor de meesten te zwaar is om te combineren met veel andere activiteiten. Ik zelf zou namelijk graag een UWC studenten conferentie organiseren die gefocust zou zijn op het herdefinieren en verbeteren van de UWC beweging vanuit het studenten perspectief. Helaas heb ik er de tijd niet voor. Ik probeer een paar eerstejaars nu te inspireren om het over te nemen. Enfin, is het dan misschien beter om al die extra dingen niet te doen en ons te focussen op studeren en goede cijfers halen? Nee, absoluut niet, omdat UWC's anders gewone, ordinaire IB scholen zouden zijn en het UWC mission statement overboord kan worden gegooid.

Ook waren zondagochtend de uitwisselingsstudenten uit UWCiM aangekomen. Ardi uit Kosova zou de week in Ples verblijven omdat hij Emilians leven hier zou overnemen en Kristina uit Bosnia-Herzegovina zou Allisons plaats innemen. Zij zouden gedurende de week op AD college verblijven om de verschillen tussen UWCAd en UWCiM te ervaren en daarna de opgedane ideeën mee naar UWCiM te nemen en te kijken of zo hun college kunnen verbeteren. Verder was de uitwisseling er ook op gericht om de relaties tussen beide colleges te verbeteren. Dat is nu mede dankzij de uitwisseling en een projectweek die naar UWCiM ging gelukt. Ik denk dat beide headmasters hun geschillen hebben bijgelegd.

Maandag 8 maart hadden we 's nachts om twaalf uur Ravuth's verjaardag en dus hadden we met alle Ples boys Ravuth onder de douche gezet en een bak meel over hem heen gegooid. Daarna deden we hetzelfde met Ardi die zo een Ples ontgroening kreeg. Het geheel mondde uit in een gigantisch watergevecht toen Ravuth en Ardi revanche namen door ons compleet nat te spuiten met de waterslang.

Dinsdag werd de Bora sterker en sterker en werd voor woensdag een weeralarm afgegeven. Tijdens CEC kreeg de groep te horen dat het social service deel van de social service eindelijk kon starten. Eigenlijk zouden we al workshops in november moeten geven aan scholen in de omgeving maar dat ging door miscommunicatie steeds niet door. Zo was mijn social service tot nu toe een grote mislukking.

Woensdagochtend startte de zwaarste bora in een paar deccennia. Een hoop studenten bleven in hun residentie omdat de wind voor hen teveel was. Ikzelf vond het helmaal gewelding. Ik raak helemaal in mijn element van een flinke storm op zijn tijd. Alleen de hagelsteentjes die met 150 km/h (zo hard waren de windstoten) in mijn gezicht vlogen waren geen pretje. Gelukkig ging de hagel al vrij snel over in sneeuw met als resultaat veel sneeuwpoppen en rondvliegende sneeuwballen. 's Middags heb ik op het uiterste puntje van de pier in Porto nog van de orkaan genoten. Ook had ik mijn selectie interview met Univerity College Maastricht. Ik vond het vrij lastig. Op sommige vragen had ik geen flauw idee wat ik moest zeggen. 's Avonds heb ik met Ieva nog een prachtige wandeling door een wit, mysterieus en verstild bos gemaakt. Sneeuw in Duino is heel uitzonderlijk.

Donderdag smolt de sneeuw letterlijk als sneeuw voor de zon en kon ik buiten in de zon lunchen. Verder had ik een belangrijke meeting met Peter Howe, de headmaster over Ples, mijn residence omdat de school een paar schoollokalen op de begane grond wilde afsluiten niet van het schoolmateriaal konden afblijven en vandalistisch waren geweest. Het is erg bedroevend. De Ples bewoners zouden zo een perfecte studieplek verliezen. Tijdens de meeting kwamen we overeen dat van een ander lokaal een goede studieplek zou worden gemaakt.

Vrijdag was er een presentatie van de UWCiM studenten over hun college. Ze hebben een succesvolle week hier gehad en de headmaster heeft beloofd om het uitwisselingsidee te promoten tijdens de komende headmstersmeeting in Costa Rica.

Zaterdagochtend ging ik met een World Arts & Cultures trip naar Mantova. Mantova is een oude stad, omgeven door meren aan drie zijden. Danzij haar strategische ligging tussen Milano en Venezie kon de Gonzaga familie die er tussen 1300 eb 1650 heerste de stad rijk maken. Het resultaat: prachtige oude gebouwen en vele schilderijen die zijn gemaakt door bekende Italiaanse meesters. Het leukste is dat de World Art & Cultures leraar er betoverend mooi over kan vertellen.

Tot het volgende blog,

Christof