Curfew - Reisverslag uit Duino, Italië van Christof Ephraïm - WaarBenJij.nu Curfew - Reisverslag uit Duino, Italië van Christof Ephraïm - WaarBenJij.nu

Curfew

Door: Christof

Blijf op de hoogte en volg Christof

18 Oktober 2009 | Italië, Duino

Op het moment zit ik in de Ples (de naam van mijn residence) Dayroom met om mij heen allemaal schietgeluiden van eerstejaars studenten die scarface aan het kijken zijn. Er zijn hier dan wel van die mooie uwc ideaalen zoals dialoog voeren, streven naar een vreedzame en duurzame toekomst, maar geweldadige films dragen daar niet echt aan bij. Veel studenten hier hebben idealen voor vrede, duurzaamheid enzoovoort en doen daar ook projecten mee zoals peace marches, een 'We want to survive project' dat klimaatverandering moet helpen tegengaan en veel meer. Ondertussen kijken studenten hier naar geweldadige actiefilms, recycelen we hier op een vrij onduurzame manier, hebben we hier meer debates dan dialogen en een curfew (avondklok) policy regel die absoluut niet een product is van UWC idealen. Dit alles dient als vergelijking om te illustreren dat ik het een beetje dubbelzinnig vind. Prachtige idealen om voor te gaan, maar realistisch gezien gedragen we ons zelf op het moment niet zo. Ok, ik ben net als mijn medestudenten nog jong, maar het punt dat ik wil maken is dat we in ons streven vaak voorbijgaan aan de situatie zoals die is en we teveel kijken naar een situatie zoals we willen dat die is.

Dit kwam zonet in mijn gedachten. Ik vind het best interessant om erover na te denken.

Nu even iets over de soren van deze week. Maandag was zoals gewoonlijk druk en vol. Mijn meeste dagen zijn druk en vol vanwege mijn rooster: drie vrije uren. Maandags is het extra vol vanwege assembly, college service en de normale dingen als huiswerk. Zo ook deze maandag. Niet heel interessant dus. Dinsdag was echer een stuk interessanter omdat mijn social service, constuctive engagement in conflicts, veel keken naar die manier waarop we conflicten benaderen en hoe dat beïnvloed wordt door de plaats waar we vandaan komen. Ben je bijvoorbeeld iemand die in een conflict voor de competitie kiest, of iemand die elk conflict probeert te vermijden, of iemand die probeert samen te werken om een oplossing te vindenm, of ben je iemand die in een conflict heel makkelijk toegeeft. Ga zo maar door en denk er eens over na welke kant van deze vier bij jou het sterkst is. Geen van deze is beter of minder. Het hangt af van de situatie.

Woensdag moest ik naar de tandarts wat best leuk was omdat die tandarts geen Engels sprak en we zo veel woordspelletjes deden om in het Italiaans aan elkaar duidelijk te maken wat we zeiden. Het werkte perfect, maar zo waren we er wel anderhalf uur mee bezig. Donderdag gebeurde hier iets wat Ik een echte UWC ervaring kan noemen: Na een heftige discussie over Palestina en Israël met Mohammed (Plestina) en Shai (Israel) ben ik in de gang van mijn residence met Zsolt (Hongarije) over de situatie aan het napraten terwijl in de kamer naast me twee studenten aan het studeren zijn voor een natuurkunde test en mijn roommate creatief aan het knutselen is met wasrekken die hij op de dump heeft gevonden om tafel op het balkon van mijn residence te maken. Geld hebben we hier niet dus moeten we creatief zijn.

Vrijdag voelde ik me niet echt lekker, veel studenten hebben dat hier omdat het hier maandag in een nacht 10 graden kouder was. Het lijkt wel winter en de meeste mensen hebben we iets onder de leden. Ik dus ook. Een beetje voorzichtig zijn dus. Om twaalf uur 's nachts was er nog een klein, gezellig verjaardagsfeest van Maria mijn eerstejaars uit NL. Vandaag een heerlijke rustdag gehad met veel monopoly. Mijn weekends zijn hier meestal niet echt rustig, er gebeurt altijd wel wat.

Tot volgende week.

  • 18 Oktober 2009 - 06:04

    Sarah:

    Ha Lieve Christof,

    Heerlijk zo'n geschenkje 's ochtends vroeg, een bericht van jou en dan echt een Christof bericht! Daar bedoel ik mee jouw vragen en het vermogen om een tandarts anderhalf uur met jouw charmes bezig te houden. De mondhygiëniste hier was ook al zo onder de indruk van je. De werkdruk lijkt wat minder.
    Ondertussen verheugd Elisa zich zeer om te komen.
    Heel veel liefs, mamma

  • 18 Oktober 2009 - 06:35

    Margreet:

    Ja Sarah heeft gelijk: jouw en andere UWC berichten zijn kleine geschenkjes: een kijkje in jullie leven, gevoelens, gedachten, ver weg van huis. En ja natuurlijk is de zondagmorgen vanuit lezersperspectief een extra prettig moment...
    Blog ze weer!

  • 18 Oktober 2009 - 07:57

    Marco:

    Hoi Christof!
    Dank voor je bericht.
    Hoe is het afgelopen met die discussie tussen Mohammed en Shai? Zijn ze tot elkaar gekomen, begrijpen ze elkaar?
    De wereld in een notedop. Hoe denken jij en medestudenten over het rapport-Goldstone?
    Liefs, pappa

  • 18 Oktober 2009 - 09:59

    Thomas-J:

    Yo Chris!

    Na een ontrouwe periode, door alleen je teksten te scannen en wat gesprekken met je ouders heb ik besloten ze toch weer aandachtig te bestuderen! Het blijft een avontuur wat je daar in noord-oost Italië aangaat!
    Hier begint het snachts al te vriezen, dus wie weet kunnen we in december weer schaatsen. Bovendien is de kans groot dat je dan naar Leiden moet voor een bezoekje aan mij! Ik ben naar een kamer op zoek!

    Groet, Thomas

  • 18 Oktober 2009 - 13:13

    Elisa:

    Hey Lieve Broer!

    Ik zie er heel erg naar uit om je woensdag weer een echte knuffel te kunnen geven!!

    Even over het eerste deel van je Blog. Je moet natuurlijk bedenken dat we ondanks al onze idealen gewoon maar mensen zijn. En dat ons dagelijks leven vaak niet overeenkomt met deze idealen hoe sterk we er ook voor zijn en er in debaten naar streven. Als voor beeld hier van: Marx die zo voor het communsme was probbeerden ook altijd bij zijn vrienden te verdoezelen dat hij heel arm was omdat hij zich hier voor schaamden.
    Zo zie je maar idealen zijn in de praktijk heel anders...

    Dikke knuffel,
    Elisa

  • 18 Oktober 2009 - 14:18

    Lobke :

    Hee Christof,

    En daar staat weer een interessant, bijzonder verhaal op je 'waarbenjij.nu'-page.
    Erg leuk om je te volgen en je 'filosofieën' te lezen,
    en Elisa gaat er heerlijk in mee :)

    Enjoy!

  • 18 Oktober 2009 - 14:25

    Mirjam (moeder Nienk:

    Ha Christof, jouw overpeinzingen triggeren mij om niet de realiteit voor lief te nemen, gewoon de dag de dag te laten zijn. Maar eens even bij dingen stil te staan. Ben benieuwd of je je medestudenten hebt geconfronteerd met het dubbele.
    Veel plezier komende week met wat extra Hollanders in Duino!
    Groetjes, Mirjam

  • 18 Oktober 2009 - 15:29

    Nicoline Cornelissen:

    Ha Christof,
    Ik moest even als Rotterdammer denken aan: geen woorden maar daden! maar beter is geen daden zonder woorden! Wat is het goed om deze jaren je af te vragen hoe je bent/wilt zijn, wat de spelregels zijn en in welke omgeving je, je het prettigst voelt. Christof gezellig dat je zusje komt, heel erg veel plezier deze week! groet, nicoline

  • 19 Oktober 2009 - 19:54

    Sicco:

    ha die Christof!
    Mooi om af en toe wat van je te horen! Laat je door het verschil tussen idealen en realiteit alleen inspireren en niet ontmoedigen! Mooi om te lezen hoe je in alle tumult je roer recht houdt! Doei

  • 21 Oktober 2009 - 22:09

    Opa Eef:

    Hallo Christof,het treft me dat je een essentieel "mensen probleem"zo duidelijk èn persoonlijk beschrijft.Zolang als de "mens"er is,geldt de regel: als hij het goede(zijn idealen) wil doen,dan begint het kwade(het gangbare)zich te roeren.(Zie Paulus in Romeinen 7 vanaf vers 13).Mijn eerste reactie is dat de mens dit klemmende probleem pas kan oplossen,als hij zich daar volkomen bewust van is.Deze bewustwording,die meestal gepaard gaat met één of andere vorm van vertwijfeling,is wel de eerste stap die gezet moet worden.En Christof,dat heb jij nu gedaan!!Maar dan is er nog een weg te gaan die leiden moet naar een definitieve keuze: ondanks het"gangbare"toch trouw zijn aan je idealen en die dan, tegen alle weerstanden in,realiseren.Dit noem ik de keuze voor waarheid,schoonheid en rechtvaardigheid in een wereldsituatie die nog steeds aandringt tot aanzien,bezit en macht.Anders gezegd:de bijna onmogelijke keuze voor geweldloosheid in een wereld die nog vol is van geweld.Heel kort gezegd gaat het over "to get or to give"!Hoe zou dat in het italiaans klinken?Maar er zijn ook hoopvolle geluiden in onze wereld, zoals jouw email/blog èn het pas verschenen boek van Rob Riemen(direct.NexusInstituut):
    "Adel van de Geest--een vergeten ideaal"(uitgev.Atlas).(nu al in vele talen verkrijgbaar!)
    Veel liefs, Opa Eef

  • 21 Oktober 2009 - 22:19

    Oma Riet:

    lieve Christof,hoop dat je niet ziek geworden bent en je volhoudt je energieniveau te blijven regelen!!
    Wat een prachtig "tandarts verhaal",zo doe je dat dus!--Heeft Elisa een goede reis gehad?Ik wens haar veel inspiratie toe deze dagen, heb het goed samen!Dikke kuffel voor jullie beiden!liefs,oma Riet

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Italië, Duino

Christof

Actief sinds 16 April 2008
Verslag gelezen: 228
Totaal aantal bezoekers 59683

Voorgaande reizen:

05 Juni 2010 - 01 Augustus 2010

Middle East

28 Augustus 2009 - 26 Mei 2010

UWCAd year 2

28 Augustus 2008 - 25 Mei 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: